Wat was het spannend van te voren en o, o, o, wat was het het waard aan het einde van de dag. Voor het eerst liet ik verschillende werken tegelijkertijd zien die ik had gemaakt.
Uit verschillende series liet ik wat zien, ik kon gewoon niet kiezen! Ik ben heel erg dankbaar voor iedereen die langs is geweest om te kijken naar mijn artwork.
Ook had ik mijn eerste verkoop en daarna nog een aantal mensen die wat wilden kopen. Ik werd er heel blij van!
De expositie was in Buurthuis Loet 10, Schagen. Een project waarbij ze tegelijkertijd open zijn met activiteiten in de Muziektuin, die achter het buurthuis ligt. Ik mocht exposeren met Ada Gootjes, die prachtige schilderijen maakt van dieren en de natuur waar ze altijd vol enthousiasme en verwondering over vertelt. We zijn allebei deelnemers van de Schager Kunst Kring, waarbij we de eerste vier zondagen van juli 2022 hebben verdeeld onder een aantal deelnemers. Zondag 10 juli zijn Henriette Westrik en Bas Schaap. Zondag 17 juli Herman Rozing en Elly Timmer en 24 juli Janny Liefting en Marianne Beenders.
De zon scheen, de lucht was blauw. Een perfecte dag voor het evenement Kunst op Locatie, voormalig Kunstroute Harenkarspel. De folder met de adressen had ik thuis laten liggen, dus op de gok reed ik naar het centrum van Dirkshorn. Een grote blauwe vlag wapperde bij Brasserie de Kastanjeboom, waar ik vlakbij parkeerde.
In de grote hal achter de Brasserie, exposeerden vier personen. Als eerste exposeerde Greet van Veen. Naast haar beelden, exposeerde ze met abstracte schilderijen die mij een zachte indruk gaven. Mijn oog viel meteen op een rij uitgestalde schilderijen achterin de zaal. De donkergrijze en zwarte plaatjes vroegen er om nader bekeken te worden. Ik liep er naar toe en zag met hoeveel geduld en aandacht de schilderijen zijn gemaakt. De kunstenaar Wim Reijnders kwam aangelopen en vertelde hoe hij door middel van hele kleine krasjes op leisteen deze tekeningen maakt. Plaatjes van wilde dieren, met als duidelijke favoriet de panter. Tussen de beeldende kunst van de kras techniek, hingen ook schilderijen van acryl op leisteen.
Met de klok mee, liep ik langs de beelden van Anneke Froentjes. Ik heb persoonlijk niet zoveel met beelden, maar deze trok mijn aandacht:
Als laatste op deze locatie, liep ik naar de schilderijen van Ans Horeman. Ze had flink uitgepakt met sterke, maar gebalanceerde kleuren. Van abstracte schilderijen tot portretten en daar tussenin. In haar foto boek zaten foto’s van andere schilderijen, waaronder aquarel portretten.
Gelukkig lag er bij de deur een folder met de route, die ik mee mocht nemen. Ik kwam ten slotte speciaal naar de Kunstroute voor Ada Gootjes, dus het was wel handig om te weten waar ik heen moest. Op Google maps keek ik hoe ver het lopen was tot het einde van Stroet, dus ik besloot te gaan lopen. Onderweg kwam ik fietsers en wandelaars tegen, die met dezelfde missie op pad waren.
Ik liep een rondje rondom buurthuis ‘t Centrum, maar alles was dicht en donker. Gelukkig stond er een bord met pijlen naar links, dat de expositie verplaatst was naar de basisschool. In de basisschool waren werkstukken van de leerlingen te zien, die vol trots werden toegelicht door de docent, die daar les over geeft.
Twee lokalen waren gereserveerd voor de Schilderclub van Dirkshorn. De werken hingen een beetje door elkaar en niet per schilder gesorteerd, waardoor ik meteen een beetje het overzicht kwijt was. Vrijwel alle schilderijen waren gebaseerd op natuurfoto’s of plaatjes van de omgeving. Hoewel ik het heel erg knap vind, dat er mensen goed na kunnen schilderen, houd ik persoonlijk meer van expressieve en levindige kunst. Ik miste dan ook een beetje de originaliteit en een duidelijke eigen stijl. Twee schilderijen spraken mij het meeste aan: Lady in Red van Tiny Roozendaal en Sun Shadow van Nico Rotteveel.
Toen ik bij het huis van Ada Gootjes aan kwam, stond de koffie met wat lekkers al klaar. Zij exposeerde met haar schilderijen in haar atelier, tuin en de gehele begane grond in huis. Overal stonden of hingen schilderijen, die haar passie voor de natuur en dieren weerspiegelen. Het pronkstuk vind ik toch wel de zwaan.
Aan de overkant van de weg hing ook een blauwe vlag. Via een paadje liep ik langs het huis, waar een vrouw bezig was met glas in lood kunstwerken te solderen.
Een bord stuurde me wat verder naar achter, de tuin in. Langs een aantal beelden liep ik door de groene tuin naar de blokhut, waar Herke Stiemer haar schilderijen van landschappen uit de buurt had hangen.
Ik liep weer terug richting het centrum van Dirkshorn en kwam de galerie van Peter IJsseldijk tegen. Hoewel duidelijk zijn liefde voor vrouw(en) te zien is, is het ook veel van het zelfde. In tegenstelling tot het enthousiaste praatje van Wim Reijnders, wilde Peter niets vertellen over zijn techniek en mocht ik geen foto’s of video’s maken. Een beetje teleurgesteld liep ik verder. Binnen hingen nog een aantal leuke schilderijen met felle kleuren, van Cornelius. Ik kon er niet echt meer van genieten en verliet het huis met een beetje een bittere nasmaak.
Als laatste liep ik door de tuin van Jacqueline Vochteloo, die even de tijd nam voor een praatje. Het project om geld in te zamelen voor Ukraïne, wat ze met de klas waar ze les aan geeft had gemaakt, was geslaagd. In de tuin stonden nog een aantal beelden van wie ik de naam ben vergeten te noteren. Deze vind ik het mooist:
Het was een fijne afsluiter van een prachtige dag, in een prachtige buurt. Zo was mijn eerste kunstroutebezoeker ervaring een groot succes. Ik kijk nu al uit naar over 3 jaar als de volgende Kunst op Locatie wordt georganiseerd. Kon jij er niet bij zijn dit keer, maar had je wel graag de kunstwerken gezien? Bekijk hier dan mijn video compilatie van een aantal locaties die ik bezocht.
Ps. mocht je de naam van de kunstenaar/kunstenares weten van het beeld op de laatste foto, laat mij dit dan even weten, zodat ik de credits kan noteren.
De eerste vier zondagen van de maand juli 2022 van 12:00-17:00 exposeert de Schager Kunst Kring in buurthuis Loet 10, voormalig buurthuis de Blokhut, in Schagen. De zondagen zijn verdeeld onder de deelnemers. Op 3 juli 2022 bijten Ada Gootjes en ik de spits af. 10 juli Henriëtte en Bas, 17 juli Herman en Elly en op 24 juli Janny en Marianne B. Het is mijn eerste expositie en ik exposeer abstracte tekeningen en schilderijen uit de Inner Child serie. Kom je ook even kijken?
Meer informatie vind je op de website van de muziektuin.
Klik op onderstaande QR code voor mijn Patreon en hoe je mij als creator kan ondersteunen! 👇🏽
Eind van de middag nog even snel op de fiets naar Kolhorn voor de expositie. Ik was het haast vergeten, maar gelukkig appte mijn zusje mij vanmorgen.
Het was mooi weer, dus er zullen meer mensen op de fiets naar de expositie zijn geweest. Binnen was er niks van de warmte te merken. We werden vriendelijk ontvangen in de heerlijk koele aula van de kerk. Na betaling van €1,50 mochten we de werken bekijken.
Alle leden van de schilder club Barsingerhorn hadden hun werk opgehangen aan de muren en de expositie installatie. De eerste schilderijen waren tekeningen en aquarellen van landschap en kenmerkende gebouwen, voornamelijk uit de buurt.
Er hingen acryl schilderijen met levendige kleuren, waardoor de ervaring voor de kijker aanzienlijk werd verdiept. Er hing een grote variatie van diverse schilder technieken, formaten en materialen. Acryl, aquarel, pen, krijt, olieverf, van alles was te zien. Naast de overvloed aan landschappen, waren er ook diverse portretten van bewoners uit de buurt en uit het buitenland te zien. Voor de abstracte liefhebber hingen er ook een aantal schilderijen, waarbij gespeeld werd met variatie in kleur en vorm. Een aantal schilderijen met strakke lijnen en hoekige vormen, waar andere schilderijen zachter waren van kleur en vorm. In sommige schilderijen werden collage en/of stempel technieken gebruikt.
We kregen een kopje koffie of thee, en konden voor €1,50 nog een heerlijk vers gebakken taartje kopen, wat de ervaring natuurlijk helemaal compleet maakte.
Hieronder een video impressie. Camera credit Aurelly de Boer Instagram: @aurellyde
