18 augustus 2023, Alkmaar

Gisteren na mijn bezoek bij de jeugdkliniek, om samen met een aantal jongeren een stop motion filmpje te maken, was ik knetter overprikkeld en zat ik vol met moeilijke gevoelens. Boos, bang, verdrietig, onmacht, frustratie, interne strijd, leegte, overgevoeligheid. Het raasde door me heen. In plaats van terug te gaan naar de studio, besloot ik om meteen door te rijden naar huis en even bij te komen. 

Dat bijkomen kan op 4 manieren: huilen, slapen/liggen, expressie (schrijven/tekenen) en/of bewegen, afhankelijk van hoe ver ik er in zit. Gister was het een cocktail van een half uur in bed voor me uit liggen staren, een half uurtje hardloop training, een half uurtje schrijven en er ontstond weer wat ruimte. Het heeft geen nut om te blijven hangen in ‘waarom voel ik me zo?’, wat op de een of andere manier altijd de eerst voorliggende vraag is en me in een negatieve spiraal tot de diepste diepten kan brengen. “Not today” dacht ik en volgde ik mijn impuls. 

Ik greep wild alle kunst bij elkaar die ik heb gemaakt de afgelopen drie jaar en zou dan nu wel even beslissen wat ik ga exposeren. Maar dat ging helemaal niet. Verspreid over de keukentafel, de vloer, de banken en het aanrecht, lagen nu allemaal tekeningen waar ik iets over moest beslissen. Zover was mijn hoofd nog niet. Ik zat in een beslissingsparalysis. Ik kwam er pas achter nadat ik tot drie keer toe het zelfde cirkeltje had gelopen en steeds op het zelfde punt uit kwam: ik weet het niet. 

Chaos & Creatie

Het leek me daarom makkelijker om aan iets nieuws te beginnen. Ik ben bezig met het uitwerken van een een idee, van een grote tekening van het Waagplein, die ik wil maken voor de expositie. Maar toen ik daar aan wilde beginnen voelde het zwaar. Mijn hoofd werkte nog niet en ik had er helemáál geen zin in. Toch maar niet dan. 

De enorme onrust, de druk die ik voelde van mijn rijke innerlijke belevingswereld, moest wel een kant op, want zo zou ik niet kunnen gaan slapen. Het was ten slotte nog vroeg in de avond. Ik besloot toch even te gaan schilderen, zonder druk. Gewoon vrije expressie en alles er even laten zijn. Me laten verrassen door de beweging op het schilderij of de tekening. De beleving van de dualiteit van controle/invloed vs overgave en acceptatie. En flap flap flap ineens was ik weer 11 kunstwerkjes verder. 

Nou zit ik dus met meer kunstwerkjes waar ik straks uit mag/kan kiezen, maar ik laat het gewoon lekker los. Het komt wel goed. Vandaag even rustig aan met dat hoofd van mij.

16 september 2023 11:00-17:00 exposeer ik samen met @snooigemaakt (Paul van der Zee) en @dystopian_reality (Marcel de Graaf) in Wijkcentrum Mare Nostrum in Alkmaar. Meer informatie: https://alkmaarprachtstad.nl/evenementen/evenement/kunstroute-alkmaar-noord-koedijk