Tijdens de training NLP Practitioner die ik volgde in 2019, was ik eigenlijk al knetter burn out. Omdat ik de training heel erg leuk en interessant vond, wilde ik de informatie graag opzuigen. In de bijbehorende map zaten vellen met puntjes in plaats van lijntjes en tijdens de cursus zette ik streepjes, vakjes en rondjes. Doordat er al stipjes op het vel stonden, had ik aan het einde van de dag een gebalanceerd vel vol gemaakt. Tijdens het tekenen kon ik goed focussen op wat er gezegd wordt, en zodra er iets belangrijk was, schreef ik dat in een rondje of een vakje.
Sinds dien, doe ik dit met elke cursus. Hierdoor kan ik me veel beter concentreren en tegelijkertijd mijn beweging drang kwijt. Stil zitten is voor mijn onrustige ADHD lijf niet weggelegd en focussen is ook niet mijn sterkste kant. Door visuele afleiding te beperken, hoef ik minder prikkels uit de omgeving te incasseren. Dankzij het tekenen, kan ik mijn visuele focus kanaliseren naar 1 punt, daar waar de pen het papier raakt en hoef ik alleen nog op de woorden te letten.
Ik herinner mij dit ook van vroeger, dat ik altijd aan het doodelen was op school of vooral met andere dingen bezig was dan luisteren naar de les. Ik heb ook een periode veel mee geschreven toen ik op de SPH zat. De combinatie van het tekenen tijdens minder relevante informatie en iets opschrijven bij relevante informatie is voor mij een gouden combi geworden.